in die vroeë en middelstadium van swangerskap, soos die swangerskapsouderdom toeneem, neem die fetus se vraag na voedingstowwe toe. die glukose wat van die moeder deur die plasenta verkry word, is die hoofbron van fetale energie. die plasmaglukosevlak van swanger vroue neem af met die vordering van swangerskap, en die vastende bloedglukose word met ongeveer 10% verminder.

daar is die volgende redes: 1. die fetus ontvang meer glukose van die moeder; 2. die renale plasmavloeitempo en glomerulêre filtrasietempo neem toe tydens swangerskap, maar die herabsorpsietempo van die nierbuisies neem nie dienooreenkomstig toe nie, wat lei tot 'n toename in die hoeveelheid suiker wat by sommige swanger vroue uitgeskei word;3. estrogeen en progesteroon verhoog die gebruik van glukose deur die moeder.

daarom is die vermoë van swanger vroue om glukose op 'n leë maag skoon te maak sterker as dié tydens nie-swangerskap. die vastende bloedglukose van swanger vroue is laer as dié van nie-swanger vroue. teen die middel en laat swangerskap, die toename in anti-insulien stowwe in swanger vroue, soos plasentale laktogeen, estrogeen, progesteroon, kortisol en plasentale insulienase, laat die sensitiwiteit van swanger vroue vir insulien afneem met die toename van swangerskap ouderdom,

om normale vlakke van glukosemetabolisme te handhaaf, moet insulienvraag dienooreenkomstig toeneem.

vir swanger vroue met beperkte insulienafskeiding kan hierdie fisiologiese verandering tydens swangerskap nie kompenseer vir die fisiologiese veranderinge, wat gdm in die oorspronklike diabetiese familie kan veroorsaak nie.

gesonde verstand:

monnikvrugte-ekstrak word van die pulp van die vrugte verkry en word gebruik om kos en drank te versoet sonder die kalorieë van suiker. daarbenewens blyk dit dat die uittreksel beide bloedsuiker en bloedlipiede verlaag in eksperimentele modelle van dierediabetes. die aktiewe soet stowwe blyk die mogrosides te wees wat ongeveer 2- 300 keer so soet soos tafelsuiker is. die mogrosiede funksioneer ook as antioksidante, wat moontlik die oksidatiewe skade wat deur hoë vlakke van bloedglukose veroorsaak word, beperk.